تولید قطعات به روش تیکسومولدینگ
فرآیند تیکسومولدینگ یک تکنیک ساخت خاص است که برای تولید قطعات فلزی پیچیده، به ویژه آنهایی که از منیزیم و آلیاژهای آن ساخته می‌شوند، استفاده می‌شود. این روش از ویژگی‌های رئولوژیکی منحصر به فرد خمیرهای فلزی نیمه‌جامد برای فرم‌دهی کارآمد و دقیق اجزای پیچیده استفاده می‌کند، و آن را به ابزاری ارزشمند در صنایعی مانند خودرو، الکترونیک و کالاهای مصرفی تبدیل می‌کند.
فرآیند تیکسومولدینگ با آماده‌سازی مواد اولیه فلزی آغاز می‌شود، معمولاً به شکل شمش یا بیلت. این مواد خام گرم و مکانیکای به هم زده می‌شوند تا به حالت نیمه‌جامد و تیکسوتروپیک تبدیل شوند، جایی که فلز رفتار سیال غیرنیوتنی با گرانروی بالا و توانایی جریان تحت تنش برشی را دارد. این خمیر فلزی نیمه‌جامد سپس با کنترل دقیق دما و فشار به داخل قالب تزریق می‌شود، تا ماده قالب را پر کرده و شکل مورد نظر را بگیرد.
مزیت کلیدی فرآیند تیکسومولدینگ در توانایی تولید قطعات با خواص مکانیکی برتر، تخلخل کمتر و دقت ابعادی بیشتر در مقایسه با تکنیک‌های ریخته‌گری یا تزریق معمولی نهفته است. نیروهای برشی کنترل شده و مدیریت دما در طول مراحل تزریق و انجماد، تشکیل ساختار ریزدانه و یکنواخت را در قطعه نهایی امکان‌پذیر می‌سازد، که به بهبود استحکام، چقرمگی و مقاومت به خوردگی منجر می‌شود. همچنین فرآیند تیکسومولدینگ انعطاف‌پذیری بالایی در ساخت هندسه‌های پیچیده، قطعات با دیواره‌های نازک و قطعات نزدیک به شکل نهایی ارائه می‌دهد، که به کاهش نیاز به فرآیند‌های پس‌پردازش گسترده منجر می‌شود. این کارایی در کنار مزایای ذاتی استفاده از آلیاژهای سبک منیزیم، این روش را برای طیف گسترده‌ای از کاربردها از جمله سبک‌سازی خودرو، قاب‌های دستگاه‌های الکترونیکی و محصولات مصرفی جذاب می‌سازد. پیاده‌سازی موفق فرآیند تیکسومولدینگ نیازمند درک عمیق از علم مواد، رئولوژی و اصول مهندسی فرآیند است.
